VTB Fotoclub Evergem - Historisch overzicht
In
1959
wordt
door
enkele
enthousiaste
fotoamateurs
binnen
de
schoot
van
de
VTB
afdeling
Evergem,
een
foto-,dia-
en
filmclub
opgericht.
De
aanleiding
was
een
fotowedstrijd
met
als
thema:
de
molens
van
Evergem.
Deze
club
krijgt
bij
de
OVU
het
stamnummer 8 en behoort daarmee tot de oudste clubs uit Oost-Vlaanderen.
Onmiddellijk
voelen
de
stichters
de
behoefte
om
hun
foto's
en
dia's
aan
een
breder
publiek
te
tonen.
Samen
met
de
zustervereniging
VTB
Fotoclub
Gent,
wordt
na
enkele
maanden
dan
ook
de
eerste
fototentoonstelling
gehouden.
Het
tweede
jaar
beslist
men
om
alleen
verder
te
gaan
voor
dit
evenement.
Deze
tentoonstelling
wordt
tot
op
heden
ononderbroken jaarlijks georganiseerd.
Na
enkele
jaren
komt
men
tot
de
logische
conclusie
dat
fotograferen
en
filmen
moeilijk
met
elkaar
verzoenbaar
zijn.
Het
resultaat
is:
de
oprichting
van
een
aparte
filmclub
in
1967.
Niettegenstaande
foto
en
dia
een
parallelle
discipline
is,
komt
men
onder
druk
van
een
steeds
toenemend
aantal
leden
in
1974
tot
de
afsplitsing
en
de
opricting
van
een
autonome diaclub.
Na
dit
tijdstip
komt
de
fotoclub
tot
volle
ontplooiing.
Men
begint
ook
naar
buiten
toe
te
werken.
In
verschillende
wedstrijden
en
zowel
op
nationaal
en
internationaal
vlak
worden
door de leden verschillende prijzen in de wacht gesleept.
Maar
onder
impuls
van
enkele
leden
die
zich
vervolmaken
in
de
kunstacademie
en
dus
een andere visie krijgen, wordt het pad van de wedstrijdfotografie verlaten.
De
leden
zijn,
terecht,
van
oordeel
dat
"hun"
visie
van
fotograferen
meer
persoonlijke
voldoening
brengt,
aangezien
het
deze
vorm
is
die
de
fotografie
verheft
tot
een
volwaardig
artistiek
expressiemiddel.
Een
van
de
nieuwe
vormen
die
tot
uiting
komt
gedurende
de
laatste
jaren
en
ook
nu
nog
volledig
van
toepassing
is,
is
het
fotograferen
in
reeksverband.
Om
deze
vorm
van
fotografie
aan
te
moedigen
wordt
een
speciale
prijs
binnen
de
jaarlijkse
clubwedstrijd
gecreëerd
namelijk:
de
«Gilbert
Oosterlynck-prijs
»,
genoemd
naar
een
veel
te
vroeg
gestorven
bestuurslid.
Daarnaast
worden
de
klassieke
gouden,
zilveren
en bronzen medailles uitgereikt.
Omdat
nogal
wat
leden
verre
reizen
ondernemen
en
terugkomen
met
exotische
reisfoto's,
wordt
vanaf
1999
een
prijs
voor
de
binnenlandse
fotografie
in
het
leven
geroepen,
die
door
de
voorzitter
Arnold
De
Moor
ter
beschikking
gesteld
wordt.
Want
steeds
weer
stelt
men
vast
dat,
onafhankelijk
welke
jury
men
uitnodigt,
deze
zich
in
meer
of
mindere
mate
laat
beïnvloeden
door
het
exotische
aspect
van
beelden
opgenomen
in
verre
landen.
Aan
de
hand
van
deze
prijs
wil
men
de
leden
die
zich,
om
één
of
andere
reden
toeleggen
op
de
fotografie
in
eigen
land,
ook
eens
in
het
spotlicht
plaatsen
en
de
bezoekers
van
onze
tentoonstelling discreet wijzen op de waarde van de in ons land opgenomen beelden.
In
deze
tijdsperiode
is
het
groot
aantal
zwart-wit
fotografen
typisch
voor
de
club.
Uitzonderlijk
worden
er
kleurenfoto's
gepresenteerd.
Praktisch
iedereen
kiest
voor
de
zwart-wit
fotografie
en
het
zelf
verwerken
van
de
beelden.
Hierdoor
krijgt
het
jaarlijks
fotosalon,
een
heel
bijzondere
aanblik,
iets
wat
men
op
dat
ogenblik
bij
meer
en
meer
clubs ziet verdwijnen.
Door
het
veel
te
vroege
overlijden
van
onze
voorzitter
Arnold
De
Moor
in
2002
wordt
een
herschikking
van
de
bestuursfuncties
noodzakelijk.
Geleidelijk
aan
wordt
geopteerd
voor
nieuwe
visies
over
de
opstelling
van
onze
tentoonstelling,
zoals
het
vrijmaken
van
formaat
en
keuze
van
kaders
en
passe-partouts
waardoor
er
wordt
afgestapt
van
het
uniforme
algemene
beeld
van
de
tentoonstelling.
Wat
uiteraard
niet
veranderde
is
de
tentoonstellingsruimte
waardoor
men
beperkt
blijft
in
het
aantal
opnames
die
aan
het
publiek kunnen worden getoond.
Toch
wordt
tot
op
heden
ten
dage
nog
steeds
streng
geselecteerd,
niet
alleen
op
de
wekelijkse
vergaderingen
op
vrijdagavond,
maar
ook
en
vooral
na
de
jurering
en
de
selectie
van
de
bekroonde
foto's.
Gemiddeld
kan
men
ervan
uitgaan
dat
een
clublid
slechts
25%
van
zijn
productie
kan
tentoonstellen.
Door
deze
strenge
selectie
komt
de
kwaliteit
hoe
dan
ook
boven
en
kunnen
wij
er
prat
op
gaan
om
jaarlijks
met
een
kwalitatief
hoogstaande tentoonstelling naar buiten te komen.
Maar
net
zoals
zoveel
andere
clubs
ontsnapt
deze
club
niet
aan
het
digitaliseringproces
in
de
fotografie.
Meer
en
meer
leden
schakelen
over
naar
digitale
fotografie
alhoewel
deze
tot
op
heden
hoofdzakelijk
beperkt
blijft
tot
kleuropnames
en
de
klassieke
zwart/wit
foto's
nog steeds grotendeels analoog worden verwerkt.
Om
die
reden
wordt
in
2007
de
prijzenverdeling
herzien.
Vanaf
nu
wordt
de
foto
van
het
jaar
in
zwart/wit
en
kleur
bekroond.
Ook
de
beste
reeks
in
kleur
wordt
geselecteerd
terwijl
de
klassiekers
als
de
Gilbert
Oosterlinckprijs
voor
de
beste
zwart/wit
reeks
en
de
prijs
Arnold De Moor voor de beste in België opgenomen foto, behouden blijven.
Vanaf
2008
wordt
het
aantal
foto's
per
reeks
teruggebracht
van
minimum
vier
naar
minimum
drie,
dit
onder
druk
van
de
actueel
geldende
trends
in
de
opbouw
van
reeksen.
Uiteraard
blijft
iedere
fotograaf
vrij
om
dit
minimum
aantal
naar
eigen
goedvinden
te
verhogen.
In
2009
werd
op
een
gepaste
manier
het
50-jarig
bestaan
van
de
club
gevierd.Naast
het
bekomen
van
de
titel
“Koninklijk”
worden,
behalve
de
klassieke
clubtentoonstelling,
ook
manifestaties
zoals
tentoonstellingen
in
het
CC
Stroming
en
in
de
bibliotheek,
een
fotowedstrijd,
een
ontvangst
door
het
gemeentebestuur
en
een
grote
retrospectieve
tentoonstelling georganiseerd.
In
2016
wordt
men
door
de
omstandigheden
gedwongen
om
de
VTB
Lokalen
aan
de
Hekstraat
te
verlaten.
De
club
vindt
voor
zijn
vrijdagavondvergaderingen
een
nieuw
onderdak in OC De Burggrave in Kerkbrugge - Evergem.
De
jaarlijkse
clubtentoonstelling
wordt
vanaf
dan
gehouden
in
OC
Ter
Gulden
Celle
in
Doornzele - Evergem.
Na
59
jaar
is
de
Koninklijke
vtb
Fotoclub
Evergem
nog
steeds
een
club
met
een
eigen
identiteit.
Dit
is
vooral
te
danken
aan
de
individuele
verscheidenheid
onder
de
actieve
leden en de vrijheid dat elk lid geniet.
Ook
wordt
er
bij
de
fotobesprekingen,
per
definitie,
nooit
een
onderscheid
gemaakt
tussen
leden
die
het
fotografische
proces
door
en
door
kennen
en
nieuwe
leden,
die
het
in
den
beginne soms moeilijk hebben om tot een verantwoord resultaat te komen.
De
wekelijkse
vrijdagavondvergaderingen
zijn
hierbij
uiteraard
van
doorslaggevend
belang
in
de
fotografische
ontwikkeling
van
een
nieuw
clublid.
Niet
alleen
worden
ze
met
raad
en
daad
bijgestaan
maar
er
wordt
alles
gedaan
om
deze
mensen
op
te
nemen
in
onze
fotofamilie.
De
discussie
of
bespreking
beperkt
zich
dus
niet
alleen
tot
het
leveren
van
kritiek maar iedereen poogt de andere te helpen.
Wij
vergeten
inderdaad
niet
dat
de
fotografie
zoals
wij
ze
bedoelen
een
hobby
is:
dus
een
vrijetijdsbesteding
die
voor
iedereen
aangenaam
moet
blijven
en
waarin
iedereen
naar
eigen vermogen en inspiratie investeert.
Freddy Hofman
10 januari 2018
